تفاوت های سوئیچ و روتر را کامل بدانید

سوئیچ و روتر دو دستگاه شبکه مهم هستند که در ارتباط و ارسال داده‌ها در شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شوند. این دو دستگاه از نظر کاربرد و عملکرد متفاوت هستند و هر کدام وظایف خاص خود را دارند. سوئیچ یک دستگاه شبکه است که برای اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر در یک شبکه محلی استفاده می‌شود. سوئیچ داده‌ها را از یک دستگاه به دیگری انتقال می‌دهد و به این ترتیب ارتباط بین دستگاه‌ها را فراهم می‌کند. سوئیچ به صورت هوشمند عمل می‌کند و بر اساس آدرس MAC داده‌ها را به دستگاه مقصد منتقل می‌کند. سوئیچ از تعدادی پورت برای اتصال دستگاه‌ها به شبکه استفاده می‌کند و به این ترتیب امکان ارسال داده‌ها به چندین دستگاه به صورت همزمان را فراهم می‌کند.

روتر نیز یک دستگاه شبکه است که برای اتصال شبکه‌های مختلف به یکدیگر استفاده می‌شود. روتر داده‌ها را از یک شبکه به شبکه دیگر انتقال می‌دهد و به این ترتیب ارتباط بین شبکه‌ها را فراهم می‌کند. روتر بر اساس آدرس IP داده‌ها را به شبکه مقصد منتقل می‌کند. روتر از تعدادی پورت برای اتصال به شبکه‌های مختلف استفاده می‌کند و به این ترتیب امکان ارتباط بین شبکه‌های مختلف را فراهم می‌کند.

به طور خلاصه، سوئیچ برای اتصال دستگاه‌ها در یک شبکه محلی استفاده می‌شود، در حالی که روتر برای اتصال شبکه‌های مختلف به یکدیگر استفاده می‌شود. همچنین، سوئیچ بر اساس آدرس MAC عمل می‌کند در حالی که روتر بر اساس آدرس IP عمل می‌کند.

مقصد اصلی

• سوئیچ شبکه: اصلی‌ترین وظیفه سوئیچ شبکه، اتصال دستگاه‌های موجود در یک شبکه محلی به یکدیگر است. سوئیچ بسته‌های داده را بین دستگاه‌های موجود در شبکه ارسال می‌کند.
  
  
• روتر: روترها به عنوان دروازه‌های اتصال میان چندین شبکه کار می‌کنند و وظیفه اصلی آنها اتصال شبکه‌های مختلف به یکدیگر و ارسال بسته‌های داده بین آنها است. علاوه بر اتصال به اینترنت، روترها می‌توانند شبکه‌های مختلف را از نظر IP جدا کنند.

لایه مدل OSI

• سوئیچ شبکه: سوئیچ‌ها معمولاً در لایه دوم (لایه دیتا) مدل OSI فعالیت می‌کنند و از آدرس‌های MAC (Media Access Control) برای مسیریابی بسته‌های داده استفاده می‌کنند.
  
  
• روتر: روترها در لایه سه (لایه شبکه) مدل OSI قرار دارند و از آدرس‌های IP برای مسیریابی بسته‌ها استفاده می‌کنند.

بهره‌وری از بسته‌های بردکست (Broadcast)

• سوئیچ شبکه: سوئیچ‌ها بسته‌های بردکست را به تمام دستگاه‌های متصل به خود ارسال می‌کنند.
  
  
• روتر: روترها به طور پیش فرض بسته‌های بردکست را از شبکه‌های مختلف جلوگیری می‌کنند و این امکان را فراهم می‌کنند که ترافیک بردکست به شبکه محدود شده و منظم شود.

قابلیت‌های پیشرفته

• روتر: روترهای مدرن دارای قابلیت‌های پیشرفته‌تری هستند که امکان تنظیمات امنیتی، پشتیبانی از NAT (Network Address Translation)، WAN (Wide Area Network)، VPN (Virtual Private Network) و سایر ویژگی‌ها را فراهم می‌کنند. برخی از روترها همچنین قابلیت‌های سوئیچینگ را نیز دارا می‌باشند.

در کل، سوئیچ شبکه برای اتصال دستگاه‌های موجود در یک شبکه محلی و مدیریت ترافیک درون شبکه استفاده می‌شود، در حالی که روتر به عنوان یک دروازه میان شبکه‌های مختلف عمل می‌کند و ترافیک بین آنها را مدیریت می‌کند. همچنین، روترها دارای ویژگی‌های پیشرفته‌تری هستند که امنیت و قابلیت‌های مسیریابی را بهبود می‌بخشند.